Translate

vrijdag 12 augustus 2011

De identiteit van je tijdlijn (2): Bepaalt Big Brother wat wij zien?

Vorige week schreef ik al een blog over de tijdlijn in je social media. Wat ik daar schreef over Google+ is inmiddels al weer achterhaald. Google+ heeft zijn tijdlijn aangepast en nu staan de laatste posts weer bovenaan en speelt de laatste reactie geen rol meer (als ik het allemaal goed zie). De meeste reacties die ik van Google+-ers zie, zijn instemmend met deze keuze van Google. En ik vind de keuze zelf in elk geval beter dan die waarbij de laatste reactie bovenaan staat.Toch is dat "last in - up stream" voor mij niet voldoende. Om de simpele reden dat ik niet altijd de hele tijdlijn terugloop tot mijn laatste "kijkmoment". Ik mis dus dingen. En ik niet alleen. Een hoop mensen (ik denk zelfs heel veel mensen) brengen (veel) minder tijd door in hun sociale netwerken dan ik. En dat betekent dat ze meer missen dan ik.

De 21e eeuw zal echter de eeuw in gaan als de eeuw van de strijd om attention. De vorige eeuw was de eeuw waarin de techniek zich ontwikkeld heeft. Die ontwikkeling is ongetwijfeld nog niet voltooid, maar we gaan nu van een tijdperk waarin informatie schaars was naar een tijdperk waarin aandacht schaars is. Sinds de uitvinding van de boekdrukkunst waren het de drukpersen die bepaalden welke informatie er was. En die informatie namen we graag tot ons, zelfs als het ons niet interesseerde. De krant werd helemaal gelezen.

Tegenwoordig is niet informatie maar aandacht schaars. Een leuk voorbeeld is deze blogspot. De afgelopen maand is die een kleine 1500 keer aangeklikt. Hoe vaak een blog daadwerkelijk gelezen is, weet ik niet. Wat ik wel weet is dat ca 20% van de bezoekers hem niet kan lezen, tenzij de ene bekende die in de VS op vakantie is elke blog vijf keer gelezen heeft. Maar dat zal wel niet. Laat ik het eens positief op 1/3 actieve lezers schatten. Klinkt leuk, 500 lezers in een maand. Maar dat is niets tegenover een boek dat ik 10 jaar geleden schreef en waarvan 6000 exemplaren over de toonbank gingen.

De strijd om aandacht is de strijd om de positie in de tijdlijn. Want wie bovenaan staat, of dat nu in de traditionele google-google is, in Facebook of op Twitter, valt als eerste op en heeft de grootste kans als eerste gelezen te worden. En welke mail lees jij het eerst?  De plek in de tijdlijn wordt belangrijker en belangrijker naarmate twee ontwikkelingen zich verder voortzetten.

De eerste ontwikkeling is simpelweg de groei van het verkeer binnen onder meer de sociale media. Hoe meer verkeer, hoe langer de tijdlijn en hoe meer het onmogelijk wordt alles (serieus) te lezen. Zorg dus dat je bovenaan staat.
De tweede ontwikkeling is de verdere integratie. Of het nu Google+ wordt of iets anders, ik ben er van overtuigd dat we uiteindelijk allemaal ons eigen portaal naar het internet hebben. Al die verschillende tijdlijnen uit verschillende sociale netwerken (maar naar mijn stellige overtuiging ook uit bijvoorbeeld e-mail) zullen ons geïntegreerd worden aangeboden.

(Over mail: ik merk dat ik dit steeds minder belangrijk vind. Via sociale netwerken krijg ik vaak relevantere zaken binnen dan via mail. Dus waarom zou ik nog alle mail lezen? Ik doe het nog wel, althans de niet-spam mail, maar ik denk dat ik tussen nu en een jaar zal aankondigen dat ik mail niet meer standaard lees. Er zijn andere manieren om iemand te benaderen, pak van mijn part de telefoon!)

De grote vraag is wie uiteindelijk de tijdlijn gaat bepalen. Zijn dat de grote jongens en meisjes op internet, de Googles en de Facebooken, of zijn wij het zelf? Tot nu toe is onze invloed beperkt. Nu kan het nog, is dat nog te doen. Maar straks lukt het niet meer. Wij zullen niet meer onze hele tijdlijn doornemen (inclusief dus de mails en dergelijke), simpelweg omdat er meer informatie op ons af komt dan we aandacht kunnen opbrengen.

En daarom vind ik dat we een beweging moeten beginnen voor het democratiseren van de tijdlijn. Democratiseren in de zin dat wij de macht moeten hebben over onze eigen tijdlijn. Daarbij spelen tal van factoren een rol. Uiteraard zijn dit de factoren die in de edge ranking van Facebook nu al een rol spelen (overigens: zie onder meer de eerste link, je kunt die ranking in Facebook zeker beïnvloeden). Maar er zijn andere zaken. De afgelopen vakantie vond ik het bijvoorbeeld veel interessanter om te zien dat iemand in een restaurantje in de buurt inlogde dan wat mijn Foursquarevrienden in Nederland deden. Maar ik vond dat ook interessanter en belangrijker dan een werkmail of een statusupdate van vrienden in, bijvoorbeeld, Frankrijk. Simpelweg omdat ik wel benieuwd was hoe het eten daar was. (Dat er vervolgens een heel leuk contact ontstond is een ander verhaal). Maar ook mijn humeur (als ik muziek zoek), het tijdstip van de dag (in verband met "zwaarte van de te lezen kost") en het weer (binnen zit ik meestal achter een beter scherm dan buiten, buiten vind ik simpel te lezen websites, liefst afgestemd op mobiele weergave) spelen voor mij een rol in wat ik bovenaan wil staan. En zo kan ik nog heel wat meer factoren bedenken. Als ik een vakantie wil boeken, wil ik andere sites zien dan dat ik me, net na de geboekte vakantie, wat verder in de regio wil verdiepen....

En voor jou, is het misschien heel anders. Dat klopt. Want net zoals mijn optimale tijdlijn wisselt met het moment, zal de optimale tijdlijn voor jou anders zijn dan die van mij.

Krijgen wij grip op de wijze waarop onze tijdlijn wordt weergegeven? Dat is voor mij een van de grootste vragen van deze eeuw. En het antwoord zal mijns inziens bepalen wat overleefd: democratie of Big Brother. Niet omdat die Big Brother kijkt, maar omdat Big Brother bepaalt wat wij zien. Zien, en zijn.

www.cluitmans.nl

Geen opmerkingen:

Een reactie posten