Voor de meeste organisaties in ons land, is het jaar een kalenderjaar. Dat blijkt wel uit de voorjaarsdrukte in de accountancy: de afgelopen en komende weken zijn accountants druk bezig met het samenstellen, beoordelen of controleren van de jaarrekening over het kalenderjaar 2019. Toch zijn er ook organisaties die vooral in gebroken boekjaren denken: sportverenigingen, scholen (hoewel die jaarrekeningtechnisch over kalenderjaren rapporteren).
In het onderwijs is het 'schooljaar' ooit ontstaan vanuit het gegeven dat veel kinderen zonen en dochters waren van boeren. In de periode die nu zomervakantie heet, hadden zij geen vakantie, in de zin van vrije tijd. Zij hadden geen school, omdat ze in het boerenbedrijf van hun ouders mee moesten helpen in de drukken oogstperiode.
Door de Coronacrisis zijn er de komende maand geen sportwedstrijden. Scholen gaan wanhopig op zoek naar vormen van digitaal lesgeven, om leerlingen voor te bereiden op de examens in mei. Het gebroken jaar staat onder druk.
De oplossing is simpel. Laten we de komende maanden de tijd nemen om niet alleen het virus te overwinnen, maar ook om na te denken over een nieuwe inrichting van onze samenleving. Laten we stoppen met het gebroken jaar.
De examens in het voortgezet onderwijs kunnen verplaatst worden naar het najaar. De voetbalcompetitie kan tot eind november doorlopen. Geen rare noodmaatregelen, maar een structurele oplossing.
Op 1 januari 2021 begint een nieuw jaar. Dan begint de nieuwe voetbalcompetitie. Dan begint het nieuwe studiejaar. Eindelijk lopen schooljaren en sportjaren gelijk aan het kalenderjaar. We gaan niet haasten om alles voor de zomer op te lossen, we nemen de tijd om te zorgen dat we begin 2021 met een nieuw jaar kunnen starten, waarin alles nieuw geregeld is.
De kansen zien, en niet de beperkingen. Dat is wat we nu zouden moeten doen. Zodat we van een crisis een winst maken. Want hoeveel boerenkinderen moeten in augustus nog aardappelen rooien?
