De allereerste blog die ik hier schreef, had als titel Privacy. (Het voordeel van hyperlinks is dat je teksten niet hoeft te annoteren, het voordeel van een blog is dat deze kort genoeg is om even snel na te lezen, zodat ik de essentie hier niet hoef samen te vatten.) Zelf denk ik nu dat Google bij het ontwerpen van Google+ deze blog gelezen heeft, maar waarschijnlijk via een vertaling van Google translate waarbij de essentie - of beter de nuance - verloren is gegaan. Een verkeerde interpretatie, waarbij Google dacht dat om mijn gevoel van privacy te vergroten, de kringen een goede optie zou zijn.
Nu zijn "privacy" en 'Google" water en vuur, en dat is algemeen bekend. Overigens geldt dat niet alleen voor Google, maar zijn de meeste social mediasites (in elk geval de gratis sites) geen uitblinkers in privacy. Wie privacy wil zal er voor moeten betalen; en vaak flink als ik naar de abonnementsprijs van de gemiddelde datingsite (wat we naar de letter toch ook echt een social mediasite moeten noemen) kijk.
De kringen kunnen dus niet bedoeld kunnen zijn om de privacy te vergroten. Niet alleen omdat Google echt wel zal "zien" wat ik in elke kring doe, maar vooral omdat kringen misschien te onderscheiden, maar niet te scheiden zijn. Als je echt wilt dat alleen bepaalde personen "iets" te weten komen, dan is de beste manier nog altijd om zelf na te gaan welke personen iets wel of niet mogen weten en er een telefoontje, brief, persoonlijk gesprek of eventueel mailtje aan te wijden. Het idee dat je bv in je kring familie de "familiezaken" privé kunt houden, dan moet je Tante Bep natuurlijk niet aan je kring toevoegen (of je moet een aparte kring maken met "Alles doorbeppende familieleden").
Laten we dus vooropstellen dat Google met die kringen het gevoel van privacy ("ik bepaal zelf met wie ik wat deel) kan vergroten, maar dat dat niet meer is dan het gevoel. Wie echt privacy wil zal toch zijn geheime accountants moeten aanmaken, liefst zelfs van een eigen IP-adres. En dan nog....
Als de kringen je privacy niet vergroten, wat doen ze dan wel? In elk geval kun je er mee voorkomen dat je met je verhalen over Tante Bep niet de tijdlijn van de vrienden of kennissen vervuilt. Maar dat is misschien wel meer een winstpunt voor je vrienden en kennissen dan voor jezelf.
Maar ik zie ook misvattingen over het gebruik van kringen. Via een blog van Wilfred Rubens las ik een stukje van Jeff Young over professoren die angstig zijn voor hun studenten als vrienden op Facebook. Volkomen onzin. Ik heb redelijk wat studenten, oud studenten en cursisten in mijn Facebookcontacten en ik ervaar het als een verademing. En natuurlijk hou ik op Facebook rekening met wat ik wel en niet zeg over mezelf... maar ik bepaal mijn privacy met mijn internetidentiteit, niet met een kring. Wat ik wil dat mijn studenten niet weten hoeven mijn collega's ook niet te weten (er zijn wel dingen die collega's wel moeten weten maar studenten niet, maar daar gebruik je natuurlijk andere communicatiemiddelen voor dan Facebook: ik ga een tentamen natuurlijk niet via Facebook of Google+ opsturen naar het tentamenbureau, daarvoor gebruik ik een mail, en de agenda van de docentenvergadering hang ik gewoon in de outlookuitnodiging - al was een andere applicatie als Groove of Lotus Live me liever maar die hebben we helaas niet).
Kortom, dat veel geroemde kringenvoordeel van Google+ zie ik nog niet, in elk geval niet voor het onderwijs. Zeker met in het achterhoofd wat al eerder genoemde Wilfred Rubens in zijn blog terecht de tekortkomingen van Google+ tegenover een elektronische leeromgeving noemt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten