We zijn weer een Google+dagje verder. Een mooie blog, tussen alle sentimenten door, is te vinden op de blog van Wilfred Rubens, wiens naam me overigens bekend klinkt, maar waar ik nog even niet van weet waar ik hem precies van ken (al zal dat wel wat met GroenLinks te maken hebben). Raadpleeg vooral ook even zijn Diigo-lijst met tal van interessante stukjes over ons nieuwe sociale medium.
Maar naast vele meer "zakelijke" reacties over Google+ voel ik in de reacties ook veel sentimenten. Sentimenten dat er een nieuwe speler op de markt is die probeert om ons vertrouwde Facebook-Twitter-Linkedin-trio om zeep te helpen en dat doet vanuit de machtspositie die Google heeft. Sentimenten uit de onderbuik die zich afzetten tegen een Google-monopolie.En los van de gebruikswaarde van Google+, zijn die sentimenten misschien wel het meest belangrijke voor de toekomst van.
Inmiddels schijnt Google+ 10 miljoen gebruikers te hebben. Althans, dat las ik vandaag ergens, maar ik kan de link even niet vinden. Laten we er maar vanuit gaan dat dat klopt, en is dat niet het getal van vandaag, dan is het wel het getal van morgen. En daarmee is Google+ onze eigen Hyves voorbij en zit het een site als MyYearBook op de hielen. Maar dat wil nog niet zeggen dat het wat wordt. Cruciaal voor Google+ zal zijn of het door weet te stoten naar de honderden miljoenen van Facebook maar vooral of de hoeveelheid traffic die van Facebook zal benaderen of overtreffen. Want uiteindelijk is het Google daar natuurlijk om te doen: de nummer 1 positie in traffic herveroveren op Facebook.
Zelf sta ik nog steeds erg sceptisch tegenover de kansen van Google+. Oop dit moment ervaar ik als grootste gemis dat er wel een app voor mijn Android is, maar niet voor mijn Iphone. En met alle respect voor Android en HTC: dat toestel is er toch eentje voor noodgevallen en niet voor het continugebruik. Wil Google+ bij mij echt binnendringen, dan moet de Iphone-app er toch echt snel komen.
Bovendien zal Google+ meer voordelen moeten laten zien dan alleen het delen in kringen. Dat lijkt revolutionair, maar is het alleen maar omdat je die kringen zelf maakt, zonder dat je de ander hoeft te vragen of hij in je kring wil. Net even een verschil met groepen op Facebook en Linkedin. Maar daar waar een social medium volwassen is, is het mijns inziens niet de zender (via de Google+-kringen) maar de ontvanger (die al dan niet lid wordt van een groep) die bepaalt wat hij wel en niet wil lezen. Die kringen zijn, met andere woorden, toch wel erg 1.0 qua gedachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten