Vorig jaar op vakantie in Beieren, kregen mijn beide zoontjes een shirt van Bayern Munchen. Niet omdat ik zo graag wilden dat ze een Bayernshirt zouden krijgen, maar omdat ze het zelf graag wilden. Al aan begin van de vakantie gaven ze dit aan, en gelukkig had ik een paar weken om aan het idee te wennen. Want mijn zoontjes in een Bayernshirt... Dat is toch net zo iets als in een shirt van Ajax of Barcelona.
Toen ik jong was, was voetbal eenvoudig en overzichtelijk. In Nederland had je, zo eind jaren zeventig, naar mijn beleving maar twee soorten fans: je was voor Ajax (en dan was je ook tegen alle andere teams) of je was tegen Ajax (en dan was je voor een team, maar had je ook sympathie voor een tweede, derde, vierde... zolang het maar niet Ajax was). Voor mij is dat altijd zo gebleven. Eerst en vooral ben je tegen Ajax en dan kies je een club uit waar je fan van bent (of dat nu PSV als jongetje, VVV toen ik voor het eerst naar het stadion ging of tegenwoordig Vitesse is).
Het verbaasde me dan ook hogelijk toen aan het einde van de afgelopen competitie ik mede-vitesse-aanhangers zag tweeten over hun wens dat Ajax het kampioenschap zou behalen, ten koste van Twente, dat steenvast met Vfb Twente of "De Duitsers" werd aangeduid. Ik kon me daar niets bij voorstellen. Ok, als het tussen PSV en Twente zou gaan of tussen AZ en Twente, dan kon ik me bij Vitessefans nog wel enig sentiment voorstellen. Maar tussen Ajax en Twente? Ik snapte en snap er niets van. Zelfs als Ajax de Europacupfinale tegen Bayern Munchen zou spelen, dan was ik nog niet voor Ajax.
Waarmee de bal weer bij de club uit Beieren ligt. Een club die omhoog viel en het "would-be-Ajax" van Duitsland werd. Terwijl Duitsland (toen nog De Bondsrepubliek Duitsland) prachtige clubs kende als Borussia (Monchengladback natuurlijk, niet de kloon uit Dortmund) en Schalke (en natuurlijk het fantastische St Pauli maar dat speelde zelden op het hoogste niveau), deed Bayern een irritante greep naar de macht. Elke zaterdagavond zat ik om 6 uur aan de ARD gekluisterd, hopend op een verlies van Bayern en een winst van de belangrijkste concurrenten (waarbij ik ondanks mijn liefde voor St, Pauli dan toch maar weer mijn geld op de grotere Hamburgse club, HSV, zette). "Alles behalve Bayern." En dan is het een raar gevoel je eigen kinderen in een shirt van de Beierse club te zien lopen, al is het net iets minder raar dan dat ze in een shirt van de Amsterdammers ronddraven.
Een derde club in dit rijtje is Barcelona. Ook al zo'n club die op veel sympathie kan rekenen. Wellicht omdat Johan en Johan er ooit speelden. Maar ook Barcelona is een club die voor mij past in het rijtje Ajax, Bayern. Een club die niet echt is. Ga het eens vragen aan de echte inwoners. Was een echte Amsterdammer vijftig jaar geleden voor Ajax? Was een echte Munchenaar voor Bayern? Zoals ik de geschiedenis waren ze dan evenmin als een inwoner van Manchester voor United is, die is voor City.
Ik hou van voetbal, en hoop altijd dat de beste wint. Behalve als Ajax, Bayern, Barcelona of United de beste zijn. Zij mogen altijd verliezen, ook als ze tegen elkaar spelen. Ach, eigenlijk mogen ze maar één keer winnen: en dat is als ze spellen tegen NEC. Want daarvoor ben je Vitessefan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten