Het woor in de tied det Limburg nog onger Mestreech begos,
en Venlo as hoëgste baas de Hertog van Gelder kos,
(wie ze os vanuit Aarce nog edere daag loate schinke
en woea ze in Venlo der edere vastelaovendj nog eine op drinke).
In de tied det Adolf ziene pap Arnold in het kesjot opsloat
en Marieke noa Nimwege ging euver de oaj stroat
vanoet ‘n durpke neet zo ver hie vanaaf.
En waem dinkt ‘det maedje woar neet braaf’
haet nog noeats van zien nigje gehuurdj.
Det maedje kwoom hie nog dichter oet de buurt
en weurdj hie nog edere broelof herdach
om waat oeats taege det maedje is gezag.
Mer veur ich uch det vertille goan
motte we ieërst effe stil blieve stoan
bie de wilje joare van det kindj
en de lange nachte mit ziene vrindj.
Margrietje van Limborch, zo weurdj noe gezag,
ofschoean Margrietjes hoes toen nog neet in Limburg lag.
Margrietje mos edere waek noa de mert in Venlo goan
en es het kwoom bleef ederein stoan
weurde het effe leegter in de sjeem
en as het bleef ging nemes heem.
Zoea auch Sjra, ene jonge vent,
tussen gans Venlo en Remunj bekend,
unne jonge god, dae prachtig kos zinge
unne man dae kos danse zonger te springe.
Want al dee hae eder vrouwehert sneller sloan
veur Margrietje bleef auch hae gaer stoan.
Ich zal uch de kleinighede bespare
van wie gelukkeg zie same ware
want geluif mich, as ze det probeers te beschrieve
den begint de bisjop drek mit kieve
zoa haet iedere jong van ziene pap gelierdj
tusse Venlo, Remunj en Wiert.
Mer geleefdj maakt soms onbemindj
zoa auch Margrietje en heure vrindj.
Waem het geluk van hun neet mos
waem mit het kwoadspraeke is begos,
det zulle we waal noeats weite.
In Toe-ar zaet de helft: det ware de geite
mer die angere zigge, het ware de bök
die een endj maakte aan het geluk.
Het weurdje Margrietje en Sjra te kwoad
en zo vrooge de pestoear om road
waet hae zag moog vanzelf waal blieke
want hae woar eine van die Kattelieke
hae zag, leefhubbendje manne en vrouwe
die motte neet sjule, die motte trouwe.
Mer toen het huwelijk woar voltrokke
woar de kwoadspreakerie neet vertrokke.
En ofschoean ze eigelik noeats get fouts haje gedoan
koste Margrietje en Sjra neet ins mier euver stroat goan
of de manslu begoste te dolle
en de vrouwetonge begoste te rolle.
Margrietje weurde steeds banger
en zag taege Sjra, dit kan zoa neet langer
Kom mit, veer goan mit os twee
road vroage bij Trui van Visee
Doa onger Mestreech, in wat noe Belsj is, gekomme
stinge de ongelukkige pare al in dromme
veur het hoes van Trui te wachte.
Sommige sjtonge doa al nachte
angere looge doa al dage
de riekere mit paerd en wage
de erme mit kepotte sjoon
en allemoal hoapte ze det Trui get kos doon.
Het hoes van Trui sting vol mit plante
en Trui zag, ich weit van wante
as geur ein van dees plante pak
goat geur noeats mier door kappes en tebak
want es geur zon vrouwetong veur het raam hubt stoan
zulle ze noeats mier kwoadspraekend veurbie goan.
Mer Sjra woor nuchter as ter neet haaj gedronke
en vroog: is het doamit ech beklonke?
Trui zag, den mosse hie mer ees door het durp goan
en zuus-ze det edereen der eine haet stoan.
Mit de vrouwetong in de handj
leepe ze truuk door het landj
en ze vertilde edereen doa het vroog,
oppe mert, inne wei, achter de toog,
waat Trui haaj gezag.
En ederein dag
doa onger Mestreech zin ze zo gek nog neet
doa sjuppe ze neet zoveul keet.
Doa make ze pas plezeer
en hubbe ze veul baeter beer.
En zoa ginge ze truuk langs de Maas
en reep elke knegt en elke baas
die van Gelder kinne door de plee
wae wulle net as in Visee
bie Limburg zeen mit alles drop en draan
zelfs mit die vrouwetong veur het raam.
Det is ‘t verhoal det miene pap mich haet gezag
en ich hub der lang euver noagedag.
En noe geur hie taege elkaar ‘joaa’ hubt gezonge
mot auch gae uch wapene taege die kwoaj tonge
dus zit dees vrouwetong binne
en gaer zult uch altied blieve beminne.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten