Het is een mooi filmpje, dat moet gezegd. Deloitte over data, waarin Eugene Cernan, de commander van de laatste maanvlucht, de Apollo 17, over zijn droom praat. Een droom die mogelijk gemaakt zou zijn door data, net zoals Deloitte door data de droom van een ondernemer mogelijk zou kunnen maken.
Het is ontegenzeggelijk zo dat data, big data, in de accountancy een toverwoord van de toekomst is. Daarin ga ik volledig met Deloitte mee. Maar de vergelijking met de maanvluchten, vind ik op zijn zachts gezegd ongelukkig. Want de data van de Apollo-vluchten, hadden weinig te maken met de data van het accountantskantoor van de (nabije) toekomst. Niet zozeer omdat het hele andere data zijn, maar omdat de manier van verwerken volledig anders was.
Als we het in de accountancy (of breder: in de financiële wereld) over big data hebben, dan hebben we het over enorme hoeveelheden data die door krachtige computers geanalyseerd worden. Als we het over de reizen naar de maan hebben, dan hebben we het over data die door mensen werden verwerkt, met behulp van computers die weinig meer waren dan zeer eenvoudige rekenmachines. En dat verschil, het verschil in verwerkingscapaciteit, maakt het filmpje van Deloitte, hoe mooi ook, eigenlijk een beetje lachwekkend.
De Apollo 11, de eerste bemande vlucht naar de maan, had een computer met minder kracht dan de huidige wasmachine. En vergeleken met de eerste PC's, stelde het ook al weinig voor. De laagste configuratie van de eerste IBM-PC's was 8 maal krachtiger dan de 2K van de AGF. (Voor de techneuten onder de lezers, op Wikipedia tref je de specificaties van de AGF aan.)
De rekenkracht, hoe beperkt ook, van de computertjes was zeker nodig om de mens op de maan te krijgen. Maar het waren, zowel aan boord als in Houston, mensen die met behulp van die computertjes ervoor zorgden dat alles in goede banen werd geleid. Maar feitelijk lag de hele operatie dichter bij het werken met tabellenboek, kaarten en sextet dan bij het werken met data op de wijze waarop het nu, qua capaciteit en snelheid van computers, mogelijk is.
Voor de astronomieleek is het wellicht een mooi filmpje. Maar de kenner zal er om moeten lachen. Want de mens naar de maan brengen, had weinig te maken met big data en de geautomatiseerde analyse ervan. De computers in die tijd leken meer op mijn wasmachine dan op mijn Iphone of de Samsung Y van mijn zoontje.
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenHey Jeroen,
BeantwoordenVerwijderenDank voor je blogpost en leuk om te lezen!
Je hebt helemaal gelijk door te stellen dat de echte astronomie experts met verschillende argumenten kunnen komen om het verhaal, de analogie op bepaalde punten te betwisten. Sterker nog, jij doet het! :-)
Voordat ik verder schrijf, ik ben zelf van Deloitte, heb totaal geen kaas gegeten van accountancy en ben ook geen astronoom.
En ik verwacht ook niet dat ik ooit met Deloitte een Mars expeditie ga maken. Helaas (nou ja, denk niet dat ik zou gaan).
Ik had ooit wel astronoom willen worden maar koos voor de studie informatica.
Mijn astronomie 'kennis' houd ik op peil door mijn betrokkenheid bij @twisst (coolste twitter account),
het bijwonen van de #AndreTweetup en het lezen van wat astronomie blogs.
Gewoon omdat ik het leuk vind en ik ven zeker geen expert op dit vlak.
Met informatica kan ik mijn brood verdienen omdat Deloitte naast accountancy ook een technology club heeft (binnen Consulting)
waar ik mijn development skills (C#) kan en mag etaleren. Ja, ja, we bouwen bij Deloitte ook software!
(http://www.deloitte.com/view/nl_NL/nl/diensten/consulting/technology/index.htm)
Big data is in mijn omgeving dan ook een veel gehoorde kreet.
Het filmpje heb ik nog eens goed bekeken en beluisterd.
Al was het maar omdat ik ongelofelijke mazzel heb gehad ook bij de opnames aanwezig te zijn geweest.
Die opnames waren natuurlijk leuk om te zien maar nog veel gaver was het om Eugene Cernan te kunnen ontmoeten en hem wat vragen te stellen.
Maar goed, het filmpje dus.
Inderdaad, 40 jaar geleden was er geen sprake van Big Data, maar data was wel essentieel om op de maan te komen en weer terug.
Of het nou veel of weinig data was dat doet er volgens mij niet zo veel toe.
Toen bestond de data uit een tabellenboek en kaarten zoals je zelf schrijft.
En uiteraard slimme mensen die alles (met of zonder computer) konden doorrekenen.
Zonder die betrouwbare data zou het toch een lastig verhaal zijn geworden.
Natuurlijk niet te vergelijken met de (big) data waar men het nu over heeft.
Maar data (tabellen, kaarten) was voor de Apollo missies belangrijk en big data gaat nu en in de toekomst ook belangrijk zijn/worden voor bedrijven.
En welke 'onmogelijke' fantasieën kunnen daarmee mogelijk worden gemaakt? (en uiteraard wil Deloitte daar graag bij helpen :-))
Zoals Eugene ook ooit een onmogelijke droom had maar zijn droom wel uit zag komen!
Groeten,
Michel
Hoi Michel, wat een leuke reactie! Ik wilde overigens ook ooit astronaut en later -noom worden. Is er bij mij ook niet van de gekomen, helaas.
BeantwoordenVerwijderenOverigens: helemaal eens wat jij schrijft over data toen en nu. En ik weet ook zeker dat Deloitte een van de organisaties is die bedrijven daar prima bij kan helpen. Wat vernieuwing betreft, heb ik alle vertrouwen in Deloitte, net als in een aantal andere kantoren. En ach, er zullen heel veel meer mensen het filmpje zien dan mijn blog lezen, en de meeste zullen denken.... "whawww" .... waarmee jullie je doel toch bereiken :)