Jarig in de sociale media

Ik ben weer jarig geweest. Helaas. Want er is niets leuks aan jarig zijn. Om te beginnen omdat je er zelf niet voor gekozen hebt. Het geboren worden is niet een moment waarop je zelf met je volle verstand beslist: nu spring ik er uit. En waarom iets vieren dat je zelf niet hebt bedacht? En jarig zijn is ook niet leuk omdat iedereen je meent te moeten feliciteren. Dat leidt als het tegenzit tot een groot aantal onoprechte zoenen. Wat dat betreft ben ik blij dat ik een Nederlandse man ben, dan blijft die hoeveelheid onoprechte zoenen in elk geval tot de helft (statistisch gezien) van het aantal handen beperkt.

Dus lang leve de sociale media. Feliciteren zonder handen schudden en obligate zoenen op de wang. Obligaat feliciteren, dat misschien wel. Want Facebook met name, maakt het met de agenda-melding op de startpagina wel erg "verplicht" om even te feliciteren.

Hoe gaat dat nu, feliciteren via de sociale media? Het tijdlijnberichtje op Facebook, door simpelweg op de verjaardag van de jarige op je startpagina te klikken, is koploper. Bijna 50% van de felicitaties via de sociale media kwamen op deze manier binnen. Een goede nummer twee waren de directe berichten via Facebook, met ca 25%. Zo'n 5% kwam nog binnen via Facebook door reacties op berichtjes.
De resterende 20% kwam via Twitter. Hierbij heeft het dm-etje de overhand, het aantal meer publieke @-tweetjes beperkte zich tot een enkeling. O ja, en dan hebben we ook nog Hyves, Google+ en Linkedin. In absolute cijfers: 1-0-0.