Enig tijd geleden blogde ik over de de identiteit van een jaarrekening.. Het leidde tot een interessante reactie van Gert van den Brink, wiens grootvader molenaar was. Mijn grootvader was schoorsteenbouwer, onder meer van het Woudagemaal te Lemmer, waarmee hij de werelderfgoedlijst haalde. In het boek Peter Johannes Geelen. Bouwer van fabrieksschoorstenen pur S(j)ang tref ik in elk geval al vanaf 1911 omzetgegevens aan, waaruit blijkt dat er "iets" van een resultatenrekening werd bijgehouden. Interessant zijn ook de winstmarges per schoorsteen. In 1916 bijvoorbeeld liepen die uiteen van 44 tot 82 % per schoorsteen. Mijn opa schreef dat, net als de grootvader van Gert, op in een boekje. De twijfels die middeleeuwers hadden bij de introductie van het boek, deelden zij gelukkig niet: de opgeschreven informatie zou behouden blijven.
De schriften van de grootvaders zijn inmiddels vervangen door computers waar de informatie in wordt opgeslagen. De essentie van de digitale opslag is dat informatie gecodeerd wordt in enen en nullen: schakelaars die aan of uit staan, stroompjes die linksom of rechtsom lopen, de ja en de nee. Eenduidigheid en zekerheid, en ondanks de enorme complexiteit van de huidige systemen verifieerbaar. En hoewel accountants bij het vaststellen van "het getrouwe beeld van de werkelijkheid" in toenemende mate op EDP-auditors moeten vertrouwen, hebben ze in elk geval nog altijd deze zekerheid dat informatie in zijn meest essentiële vorm op een ondubbelzinnige wijze is opgeslagen.
Maar hoe lang nog? Hoe lang zal het nog duren voor de kwantumcomputer zijn intrede doet. En wat betekent dat? Introduceert de kwantumcomputer Schrödingers kat in de wereld van de administratie? Nu zijn er verschillende meningen en opvattingen over die kat. Daar waar Schrödinger zelf de kat probeerde aan te laten tonen dat het onzinnig is om te denken dat het bestaan van een deeltje niet zeker is tot dat het geobserveerd wordt, zijn er stromingen die de kat juist gebruiken om aan te tonen dat de superpositie ook onze macro-wereld op zijn kop kan zetten: totdat de waarnemer waarneemt, is de kat zowel levens als dood.
Dit maakt dat de kwantumcomputer mogelijk de doodsteek voor de accountant wordt. Een kwantumcomputer kan namelijk meerdere deuren tegelijk openen. Als ik vervolgens kan bepalen welke waarnemer welke deur ziet, dan kan ik op basis van dezelfde informatie die in superpositie opgeslagen is, elke waarnemer laten zien wat ik hem wil laten zien. En de accountant... die kan alleen nog maar verklaren dat de deur die voor hem geopend is een getrouw beeld geeft van de werkelijkheid die hem getoond is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten