Een nieuwe lente, een nieuw geluid. "Mei" van Herman Gorter is een gedicht dat ik ooit uit mijn hoofd wilde leren. Verder dan de eerste twintig regels ben ik nooit gekomen, en vandaag ontdekte ik tot mijn schrik dat het na de vierde al ophield. En dat terwijl ik nog steeds drie coupletten van het Wilhelmus (1, 2 en 6) ken. Terwijl ik toch meer met dichters op heb dan het het koningshuis.
Hoewel ik een paar weken geleden al even dacht dat de lente begon, is deze voor mij gisteren echt begonnen. En bij mij komt de lente niet met een nieuw geluid, maar met een oud geluid: Springfever van het album As soon as we are in tune van de Roermondse band Girls Walk By (1979). Een volledige versie van de opname uit 1979 heb ik niet kunnen vinden op internet en aangezien ik de auteursrechten respecteer zal ik de krakkemikkige versie die van LP via opname naar CD uiteindelijk op mijn Ipod is terechtgekomen ook niet uploaden, maar wie wil horen hoe het bijna 30 jaar later klonk kan op http://www.youtube.com/watch?v=7hx_SBQJyhQ terecht. En inderdaad, je ziet het goed. Eén van de bandleden van Girls Walk By was Gé Reinders die jaren later furore maakte met Limburgtalige muziek waarvan Bloasmuziek waarschijnlijk wel het bekendste liedje is hoewel ik zelf als het rustiger moet Aad weare mit dich prefereer en eigenlijk meer hou van As se mos goan of Joa Joa Limburgia (in het Nederlands: als werken een varken was, dan was het allang geslacht; op de ladder gespannen, uit elkaar gehangen en in de vriezer gelegd).
Maar goed. Gé krijgt aandacht genoeg en ik had het over de lente. Springfever staat namelijk op de eerste lentedag de hele dag aan. Eerst alleen op de platenspeler, later de Walkman en uiteindelijk de Ipod. "Lentekoorts" en dat is eigenlijk precies waar de naam van de band, Girls Walk By ook op slaat. De naam van de band is ontleend aan Paint it Black van de Stones en - misschien nog wel meer - Wild Nights van Van Morrison. Voor de luisteraars: Paint it Black en Wild Nights.Dat laatste nummer roept bij mij altijd meteende herinnering boven aan de eerste singel van GWB:Tonight's the night. Ook al zo'n jeugdsentiment. Overigens: mocht iemand de oerversie hebben, ondanks een oproep gastenboek van Gé Reinders die me zo ongeveer met alle bandleden in contact bracht via Ron Bosmans, heb ik hem nooit gevonden...
Maar goed. Springfever altijd op de eerste lentedag. Tot ik het boek van Ron zag, dacht ik dat ik nog de enige was die zich GWB herinnerde. Het tegendeel bleek het geval. Toen ik bezig was met de muziek voor de reunie van mijn vierde klas van de middelbare school (82/83, het jaar waarin ik vrolijk werd van Come on Eileen) meldde een klasgenoot enthousiast dat hij beslag had weten te leggen op het complete werk van de Girls. Terwijl ik stiekem op mij playlist al een paar nummers had gezet van de band die in maart 1982 haar laatste concert gaf. Jeugdliefdes leven eeuwig.... Tenminste als het om muziek gaat.
(Girls Walk By was voor de duidelijkheid een Roermondse band uit de jaren 70/80. Al is er ook een andere band met die naam...)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten